Zjawiska psychosomatyczne u swoich pacjentów w settingu psychoanalitycznym bada także francuska analityczka, autorka książek z dziedziny psychosomatyki - Joyce McDougall. Do zaburzeń psychosomatycznych autorka zalicza tak klasyczne
choroby psychosomatyczne, jak astma, choroba wieńcowa czy wrzodowa żołądka. Ponadto autorka uznaje za powodowane procesem psychicznym także wszelkie zjawiska dotyczące ciała fizycznego człowieka oraz jego funkcji fizjologicznych, w tym także skłonność do powodowania wypadków czy ulegania im, jak i obniżenie odporności
pod wpływem stresu czy problemy związane z uzależnieniami. Korzeni zjawisk
psychosomatycznych McDougall szuka w niemowlęctwie, kiedy dziecko nie rozpoznaje emocji na
poziomie symbolicznym, ale przekazuje je od razu do ciała. Objawy psychosomatyczne czyli w rozumieniu McDougall te które tyczą się ciała mają więc charakter
„przedsymboliczny” i nie znajdują więc odbicia w procesach myślowych. Objawy stanowią
dominującą lub jedyną widoczną reakcję na niepokojące fantazje i doświadczenia (libidinalne
i narcystyczne), które są traktowane jako zagrożenie dla życia. Dorosły Pacjent z zaburzeniem
psychosomatycznym niejako regresuje się do stanu psychicznego niemowlęcia. Jego ciało na
zagrożenie psychologiczne reaguje jak na zagrożenie fizjologiczne zagrażające przetrwaniu, co
prowadzi do dezorganizacji na poziomie somatycznym. Celem leczenia jest takie przekształcenie
niemych i tajemniczych komunikatów zawartych w procesach psychosomatycznych, aby doszło do
ich ekspresji poprzez werbalizację. Pomocne w tym procesie terapeutycznym mogą być techniki pozawerbalnej pracy włączane do psychoterapii analitycznej, takie jak: Sandplay Therapy (Terapia w Piaskownicy) , ruch autentyczny, psychodrama czy psychorysunek.
źródło: "Teatry ciała: psychoanalityczne podejście do chorób psychosomatycznych." Joyce McDougall, Wydawnictwo Medicon
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.